مساله اصلی

با توجه به مطالب قابل دسترس و استناد به مطالعات مقالات، گزارشات و تحلیلهای مختلفی که در حوزه های مختلف در خصوص عدم کاربردی نبودن و عملیاتی نشدن مطالعات و تحقیقات علمی وجود دارد که در این مقاله به بخشی از آنها اشاره می نماییم:

با توجه به عدم ارتباط موثر بین مراکز علمی ، تحقیقاتی و پژوهشی و به خصوص عدم ارتباط اجرایی و عملیاتی صنعت و دانشگاه بدین معنا که صنعتگران ، تولیدکنندگان و ارائه دهندگان محصول و خدمات هیچ اطمینانی به تحقیقات علمی و دانشگاهی ندارند که البته بنا به دلایلی بسیاری این عدم اطمینان قابل قبول می باشد. چراکه غالب دانشگاهیان شناخت و درک اجرایی از مشکلات نانوشته حوزه تجارت و صنعت نداشته و ندارند.

این موضوع هم خود به دلیل ساختارهای اجرایی نامناسب و قوانین صادر شده روزانه می باشد که دانشگاهیان شناختی نسبت به آن ندارند.

لذا بر خلاف سایر کشورهای پیشرفته که ارتباط درهم تنیده ای بین شرکت ها ، دانشگاه ها و محیط های صنعتی و خدماتی یا به عبارتی بازار وجود دارد در ایران این امر بدین شکل نمی باشد.

همانگونه که می دانید در حال حاضر شرکت های بزرگ بصورت مستقیم اقدام به ایجاد مراکز مطالعات و تحقیقاتی در درون خود نموده اند که آنها نیز در عمل خیلی موفق نیستند چرا که دسترسی به اساتید قوی نیز سخت و گران می باشد که اکثریت صنعتگران حاضر به پرداخت هزینه های آن نیستند.

لذا با توجه موارد مذکور ، مشکلات موجود و تاریخی بین مراکز علمی و بازار(تجاری، خدماتی و سنتی) و عدم دخالت دولت در این امر به شکل جدی و حمایتی که آن هم به دلیل هزینه های قابل توجه برای سیستماتیک نمودن این موضوع بوده است مشکل کاربردی نشدن مطالعات و تحقیقات علمی همچنان به قوت خود باقی مانده است.

این موضوع در متن اهداف تشکیل معاونت علمی و فناوری رئیس جمهور ” گسترش حمایت از توسعه اقتصاد دانش بنیان و حمایت از نوآوری و پژوهش های مسأله محور” می باشد، که امیدواریم با توجه به عدم بودجه کافی و مشکلات موجود  بتوانند در آینده به این هدف نهایی دست یابند.

جواد سرائی