ادامه داستان بهبود عملکرد بازار اقتصاد ديجيتال…

سیاست IP بهینه ممکن است برای کشورهایی که در مراحل مختلف توسعه قرار دارند متفاوت باشد.

یک دیدگاه شاخص در بین اقتصاددانان (به عنوان مثال ، Helpman ، 1993) این است که محافظت از IP قدرتمند ، بیشتر به منافع کشورهای توسعه یافته (“شمال”) کمک می کند – که اصلی ترین تولیدکنندگان نوآوری ها هستند – و برای کشورهای در حال توسعه (” جنوب”) منفعتی نمی رساند.

با این حال ، چن و پوتیتانیوم (2005) استدلال می كنند كه محافظت از IP و نوآوری برای كشورهای در حال توسعه نیز مهم هستند ، حتی اگر فناوریهای جنوب از كیفیتهای آن در شمال متفاوت باشد.

به اعتقاد چن و پوتیتانیوم ، توسعه اقتصادی موفق به روشهایی برای پیشرفت قابلیت های نوآوری و ایجاد مؤسسات احترام می گذارد که به حقوق مالکیت احترام می گذارند. نتایج نظری و تجربی آنها حاکی از آن است که حفاظت بهینه از IP در کشورهای در حال توسعه ، در حالی که در ابتدا ضعیف تر است ، به تدریج به سمت استانداردها در جهان توسعه یافته صعود می یابد.

توسعه سریع اقتصاد چین با تأکید روزافزون بر نوآوری و حمایت از IP در سالهای اخیر و با تبدیل شدن به کشوری که دارای بیشترین حق ثبت اختراع در جهان است ، موردی جالب است. در اقتصاد دیجیتال ، افزایش ارزش های نوآوری و کاهش هزینه های تقلید ، محافظت از IP و نوآوری نقش مهمی در توسعه اقتصادی بازی خواهند کرد.

همچنین اقتصاد دیجیتال تغییرات مهمی در چگونگی ساماندهی تحقیق و توسعه و نوآوری ایجاد می کند. شرکت ها می توانند نوآوری را در داخل یا خارج از شرکت دنبال کنند.

نوآوری داخلی به شرکت اجازه می دهد تا از منابع تحقیق و توسعه خود به طور کامل استفاده کند و به هماهنگی بهتری از تحقیق و توسعه و تولید برسد ، اما در مسیر فرصت ها و موفقیت های نوآوری نیز محدودیت هایی را (سختگیری بیشتر) قرار می دهد.

نوآوری خارجی ، از طریق مکانیسم هایی مانند مالکیت ، مشارکت ، سرمایه گذاری مشترک و صدورمجوز ، مجموعه بزرگتری از فرصت های نوآوری را فراهم می کند ، اما ممکن است هزینه های معامله و تراکنش بالاتری داشته باشد.

با تکثیر نوآوری ، حساسیت های جستجو کاهش می یابد ، و حفاظت از IP تقویت می شود ، بازار نوآوری و انتقال فناوری هم به مراتب بیشتر می شود هم به اقتصاد دیجیتال نیازمندتر می شود. این امر منجر به تغییر الگوی نوآوری به سمت نوآوری خارجی شده است. براساس مطالعه گروه مشاوره بوستون ، شرکت ها به طور فزاینده ای از مالکیت و سرمایه گذاری در شرکتها برای دستیابی به ایده ها و فن آوری های جدید از طریق استارتاپ ها و سایر منابع خارجی استفاده می کنند.

به عنوان مثال:

سیستم های سیسکو با ایجاد بیش از 175 مالکیت بین سالهای 1993 و 2016 ، بخشی از رهبری خود را در فناوری شبکه حفظ کرده است. فیس بوک در مجموع 3 میلیارد دلار برای اینستاگرام وآکیولوس وی آر (Oculus VR) پرداخت کرد. به دست آوردن 11 میلیارد دلار داروسازی Pharmasset از علوم گیلاد برای پیشرفت در درمان هپاتیت C امری مهم بود. به عنوان مثال ، بین تأسیس آن در سال 1998 و ژانویه سال 2020 ، گوگل 240 مالکیت کسب کرد.

موضوع اهمیت افزایش نوآوری خارجی، بدون نگرانی و بحث و جدال هم نیست ، به ویژه هنگامی که کسب نوآوری از یک رقیب (بالقوه) بر رقابت ، تأثیر منفی بگذارد.

در فوریه سال 2020 ، کمیسیون تجارت فدرال ، دستورالعمل های ویژه ای را برای ایجاد چندین فناوری بزرگ ، الفبای آن (از جمله گوگل) ، آمازون ، اپل ، فیس بوک و مایکروسافت صادر کرد و از آنها خواسته است تا اطلاعات مربوط به خریدهای قبلی را که به آژانس های ضد انحصاری گزارش نشده است ، ارائه دهند.

“این سفارشات به FTC کمک خواهند کرد تا درک خود را از فعالیتهای بزرگ در زمینه دستیابی به فناوریهای بزرگ عمق بخشند ، از جمله … اینکه آیا شرکتهای بزرگ فناوری به طور بالقوه در حال دستیابی ضد رقابتی از رقبای تازه یا بالقوه هستند …”

در حالی که دستیابی به رقیب بالقوه ممکن است رقابت را کاهش دهد ، این مسئله که محدودیتهای ضد انحصاری در خصوص دستیابی در صنایع نوآورانه چه باید باشد ، در واقع امری پیچیده تر است.

استارتاپ ها به سمت نوآوری سوق داده شده اند و قادر به دریافت بودجه VC هستند و این تا حدودی به این دلیل است که احتمال موفقیت در سرمایه گذاری در نوآوری های پر مخاطره وجود دارد. محدودیت در مورد مالکیت ، تأثیرات منفی می تواند در انگیزه نوآوری بگذارد.

طراحی سیاست هایی که هم نوآوری را تشویق می کنند و هم رقابت را ترویج می کنند نیز یک وظیفه چالش برانگیز برای محققان اقتصادی و سیاست گذاران است.

4. داده های مصرف کننده و حافظت از حریم خصوصی

بخش اصلی اقتصاد دیجیتال ، فن آوری های دیجیتال برای جمع آوری و ذخیره داده ها است. در سال های اخیر ، ما شاهد رشد نمایی داده های دیجیتال از طریق اینترنت هستیم.

پروتکل اینترنت جهانی ، پروکسی برای جریان های داده ، از 100 گیگابایت در روز در سال 1992 به 46.600 گیگابایت در ثانیه در سال 2017 به طور چشمگیری رشد کرده است ، و انتظار می رود که در سال 2022 به 150700 گیگابایت در ثانیه برسد (سال 2019 ، گزارش اقتصاد دیجیتال ، سازمان ملل).

شرکت ها استفاده خود را از تجزیه و تحلیل داده های بزرگ ، هوش مصنوعی و سیستم عامل های دیجیتالی به منظور توسعه محصولات جدید و خدمت به مصرف کنندگان ، بسیار گسترش داده اند.

دسترسی به داده ها و امکان استفاده از داده ها برای رقابت شرکتها در اقتصاد دیجیتال ضروری است. توانایی روزافزون شرکت ها در تجزیه و تحلیل و پردازش مقادیر عظیم داده ها ، به ویژه ، برای توسعه هوش مصنوعی (AI) بسیار مهم است. هوش مصنوعی در حال حاضر در حوزه هایی مانند تشخیص صدا ، اتوماسیون و روباتیک در حال استفاده است.

همراه با فن آوری های جدیدی مانند 5G و قدرت محاسباتی جدید ، هوش مصنوعی وجود اتومبیل های خودران را به واقعیت تبدیل می کند. تخمین زده شده است که AI تا سال 2030 پتانسیل تولید بازده اقتصادی اضافی جهانی در حدود 13 تریلیون دلار را دارد ، که 1.2٪ اضافی آن به رشد سالانه تولید ناخالص داخلی (گزارش اقتصاد دیجیتال 2019 ، سازمان ملل) کمک می کند.

ادامه دارد…